Η ΖΗΛΙΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ









Την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου ξεκίνησε ο κύκλος ενημερωτικών συναντήσεων
 με την ψυχολόγο- παιδοψυχολόγο κ. Νίκη Σπυρίδου.
Θέμα της 1ης συνάντησης
"η ζήλια ανάμεσα στα αδέλφια"

Η κ Σπυρίδου εξήγησε στους γονείς ότι.....

Η αδελφική ζήλια είναι ένα συναίσθημα φυσιολογικό και αναπόφευκτο.
Προκύπτει από την απειλή και το φόβο του παιδιού 
ότι θα χάσει την απόλυτη αγάπη των γονιών του.
Ο ερχομός του μικρού "εισβολέα" αποκαθηλώνει τον πρωτότοκο/η απ΄το θρόνο του
και από τα προνόμια της απόλυτης προσοχής και φροντίδας. Τον αναγκάζει να
μοιραστεί το χώρο, χρόνο, τα παιχνίδια του με τον "νέο συγκάτοικο".
Αλλάζει ρόλο και από μικρός γίνεται ο μεγάλος αδερφός.
Η αδελφική σχέση δεν είναι αυτονόητη και δεδομένη εξ αρχής για το παιδί.
Οικοδομείται και ολοκληρώνεται μέσα από μια διαδικασία ανταγωνισμού και αποδοχής, η οποία 
είναι η φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού. Έχει "εκπαιδευτικό χαρακτήρα" γιατί θα του 
επιτρέψει να ξεπεράσει τον "εγωκεντρισμό", να εξελιχθεί και να χτίσει την προσωπικότητά του.
Η ζήλια σε παιδιά προσχολικής ηλικίας εκδηλώνεται αναπόφευκτα και έντονα.
  • Συχνά τα παιδιά γίνονται επιθετικά, απέναντι στο αδελφάκι, στην ίδια τη μητέρα και σε άλλα παιδιά.
  • Μπορεί να εκδηλώσουν νεύρα, ανυπακοή και άρνηση. 
  • Πολλά παιδιά αποσύρονται, νιώθουν λύπη, γίνονται πιο εσωστρεφή.
  • Μπορεί να εκδηλώσουν έντονη προσκόλληση στη μητέρα και πολύ συχνά παρουσιάζουν συμπτώματα παλινδρόμησης στη συμπεριφορά και τις συνήθειες. 
Η εκδήλωση ζήλιας είναι στην πραγματικότητα μια έκκληση για αγάπη και προσοχή. 
Συχνά λάθη που κάνουν οι γονείς και πρέπει να αποφεύγουν ώστε να μετριάσουν τις εκδηλώσεις ζήλιας:
  • Να μη δημιουργούμε υπερβολικές προσδοκίες για το μωρό που έρχεται. 
  • Να μην επιβάλλουμε την αγάπη για το μικρό αδερφό
  • Να μην αναφερόμαστε στο πρώτο παιδί ως μεγάλος.
  • Να μην απομονώνουμε το βρέφος από τις καθημερινές συνήθειες.
  • Δεν συγκρίνουμε τα αδέρφια.
Αντιθέτως πρέπει
  •  Να αφιερώνουμε χρόνο αποκλειστικά στο παιδί χωρίς να είναι παρόν το βρέφος
  • Να επιβραβεύουμε το παιδί
  • Να το συμπεριλαμβάνουμε στη φροντίδα του μωρού
  • Να κατανοούμε τα συναισθήματά του
  • Να επιβεβαιώνουμε με τη στάση και τα λόγια μας το παιδί ότι το αγαπάμε. 

Καθώς η σχέση των αδερφών εδραιώνεται, η ζήλια υποχωρεί.
Τα παιδιά μαθαίνουν να μοιράζονται 
και κατανοούν συναισθήματα, να ωριμάζουν και να εξελίσσονται ελεύθερα

Στη συνέχεια ακολούθησε  συζήτηση 

Σχόλια